جدیدا زیاد میشنواماز این و اون که چقد آرومم، مشکلی ندارم، کم حرف شدم، آرامش دارم و ریلکس ام، خب هستم، نه مشکله خاصی دارم، نه دغدغه یی ، خوبه ها، خدارم شکر میکنم، ولی ی چیزی هست که منو میترسونه،
درسته من آرامش دارم و آروم شدم و کلا لبخند میزنم ولی به چه قیمتی
من از ی سکوت مسخره شروع کردم ، انقدر سکوت کردم که آروم شدم، یعنی چیزی تموم نشده که آروم شده باشم این سکوت منه که اینجوریم کرده،
دیگه خودم حس نمیکنم دارم سکوت میکنم چون عادتم شده، فقط اگه ی چیزی بشه و من سکوتمو بشکنم چی ؟
نمیدونم چی میشه، شاید هیچی نشه، ولی ترس دارم

کاشکی اون آدمایی که میگن آرامش داری میدونستن چی شد که آرامش دار شدم،